قنادی مینیون مسافری از روسیه!
به گزارش اخبار ورزشی، ترافیک خیابان سعدی را که پشت سر بگذاری و از راسته کفاش ها که بگذری، نوشته متالیک روی شیشه توجهت را به خود جلب می نماید؛ شکلات و شیرینی سرای مینیون! در شیشه ای را که باز می کنی، زمان به عقب برمی شود. انگار هنوز سال 1308 است، اوسپ ترپوگوسیان تازه ازروسیه آمده و در قلب تهران، روایت تازه ای از مزه ها را تعریف نموده است.
به ماشین زمان خوش آمدید!
اینجا کسی میانه ای با تغییر ندارد! همه چیز در این چهاردیواری، بوی تهران قدیم می دهد؛ حتی قهوه سازی که روزی در این خیابان، نماد مدرن شدن تهران بوده!
پشت یک میز چوبی قدیمی و صندوق فروشگاه، پیرمردی با لبخند نشسته. لئون، حسابدار قدیمی مینیون که از جوانی تا امروز پشت همین میز می نشسته، با لهجه شیرین ارمنی داستان سالهای دور را روایت می نماید؛ سالهایی که از ناصر ملک مطیعی تا صادق راهنمایی، فنجان های قهوه شان را در اولین کافه قنادی تهران پر می کردند.
خیابان برادران قائدی امروز و راهنمایی سابق، برخلاف آن سالها، حالا شلوغ و پرهمهمه است. از پشت شیشه که به بیرون نگاه کنی، نه اثری از درشکه ها می بینی و نه عابرهای آرام! انگار تنها نقطه آرام این خیابان، چهاردیواری همین قنادی است.
آقا لئون که از دوستان قدیمی خانواده ترپوگوسیان است، می گوید که اوسپ ترپوگوسیان و خانواده اش ازروسیه به ایران آمدند و در یک مغازه اجاره ای نان های مکعبی، نان های بولکی ساندویچی و پیراشکی می فروختند. با تمام شدن جنگ جهانی دوم، نانوایی جایش را به قنادی داد و با وارد شدن دستگاه های شکلات سازی به ایران، فراوری شکلات در کنار شیرینی ها آغاز شد.
مینیون از اولین روزهای تولدش تا امروز، یک کسب و کار خانوادگی بوده و پس از اوسپ، سکان مدیریت این قنادی پرطرفدار به فرزند ارشد یعنی انونیک و پس از او به روبن ترپوگوسیان رسیده است. روبن آخرین بازمانده از نسل اول خانواده ترپوگوسیان بود که با فوت او در اردیبهشت 1400، همسرش مسئولیت اداره قنادی را برعهده گرفته است.
قهوه ساز قدیمی قنادی مینیون، راوی قصه این قنادی از سالهای اوج تا امروز است.
لوکس آن موقع؛ خاطره انگیز امروز
این قنادی با نزدیک بودن به میدان مخبرالدوله، چهارراه سید علی، دروازه دولت، خیابان شاه آباد و خیابان راهنمایی در تهران قدیم، روزی در قلب تهران بوده اما امروزه، با قرار گرفتن این ناحیه در محدوده طرح ترافیک و تغییر بافت محلی، از مشتریان این قنادی تا مقدار فروش روزانه آن تغییر نموده است.
خیابان راهنمایی قبلن محل زندگی بسیاری از رجال دولتی، لشگری، ملی و مذهبی بوده است که به این کافه قنادی (درآن موقع) لوکس و مدرن سر می زدند. مینیون، نامش را از یک واژه فرانسوی وام گرفته! مینیون به زبان فرانسوی یعنی ملوس، دوست داشتنی و بامزه.
حسن آقا، سرقناد مینیون؛ سالهای جوانی اش را در این قنادی گذرانده است.
حسن آقا، سرقناد قدیمی مینیون می گوید:55 سال از اولین روزی که به مینیون آمدم گذشته! آن روزها در این خیابان ها چنین کافه هایی را پیدا نمی کردیم! اما استقرار سفارت در این خیابان و تسلط ترپوگوسیان ها به زبان روسی، این قنادی را به محفلی برای جمع شدن روس ها و اهالی سفارت تبدیل نموده بود. می آمدند، قهوه شان را سفارش می دادند و گپ می زدند.
حسن آقا می گوید آمدن به این قنادی، زندگی اش را عوض نموده وآشنا شدن با ترپوگوسیان ها، او را از گذراندن عمرش در قنادی دیگری که حالا جهنم خطابش می نماید نجات داده.
یک جعبه خاطره لطفا!
حسن آقا، سرقناد مینیون، که عمری را در این کافه قنادی گذرانده، می گوید اولین شیرینی هایی که در مینیون آماده می شدند، شیرینی های روسی بودند و آرام آرام شیرینی خامه ای، اکلر، برژنی، نارگیلی، برنجی و نخودچی، شیرینی میوه ای، ناپلئونی و نان خامه ای که با اردک تزئین شده بود هم به یخچال این قنادی اضافه شدند. تکلیف شب عید پاک هم که روشن است؛ شب عید پاک شیرینی مخصوصی به نام پاسکا در این قنادی آماده می گردد.
سرقناد مینیون می گوید مردم شیرینی های اصیل اینجا را دوست دارند و به آنها عادت کردند و برای خریدن شیرینی های نو سراغ ما نمی آیند. آنها لابه لای سینی های شیرینی مینیون، دنبال طعم خاطره هایشان می گردند.
حسن آقا چشمی کار می نماید، دقیق وزن را نمی کشد و میزان هایش را در ذهنش دارد. می گوید در تمام این سالها هیچ سفارشی را خراب ننموده و با خنده می گوید من اینجا آمدم 52 کیلو بودم و حالا 95 کیلو هستم.
رولت، اکلر و ناپلئونی و میوه ای از پرفروش ترین شیرینی های این کافه قنادی هستند. قبل تر نارگیلی هم در این قنادی هواداران زیادی داشته که با توجه به افزایش قیمت نارگیل دیگر کمتر کسی سراغش را می گیرد.
قنادی مینیون شاید شباهتی به قنادی های مدرن امروز نداشته باشد؛ اما هنوز پرطرفدار است.
شیرینی فروشی ملوس یا همان مینیونی که آدم های این خیابان می شناسند، در آن محل به کیفیت معروف است. از خیابان های کشورش گرفته تا کوچه های سعدی خودمان و حتی گوشه ای از آمریکا، می توان ردپای ترپوگوسیان ها را پیدا کرد. نوه های بنیان گذار مینیون، خیلی وقت است که کسب و کار خانوادگی شان را در آمریکا ادامه می دهند و در قاره دیگری، قنادی دارند.
کافی است چند ساعتی را در مینیون بگذرانی تا چهره های آشنای زیادی را ببینی. علی فروتن (بازیگر) یکی از مشتری های قدیمی این قنادی است که می گوید شکلات های پوست پرتقالی و فندقی مینیون همواره در خانه شان است.
فروتن می گوید ذائقه حافظه ایست که هیچوقت پاک نمی گردد؛ اگر یک غذای خوب و نوشیدنی خوب جایی خورده باشید هیچوقت آن را فراموش نمی کنید.