راز شهر ویران شده قرون وسطایی ، چه چیزی این شهر بزرگ و پررونق را نابود کرد؟
به گزارش اخبار ورزشی، باستان شناسان اخیرا باورهای قدیمی درباره زیمبابوه بزرگ نخستین شهر بزرگ جنوب آفریقا را زیر سوال برده اند.
به گزارش خبرنگاران و به نقل از ساینس الرت، شهر زیمبابوه بزرگ اولین شهر بزرگ در جنوب آفریقا بود که در دوران اوجش 18 هزار نفر در آن زندگی می کردند. با این حال هیچ کس واقعا نمی داند چه بر سر این شهر آمد که اکنون تنها ویرانه ای از آن به جا مانده است.
نابودی کلان شهر قرون وسطایی که زمانی شهری پررونق بود، گاهی اوقات به خشکسالی و مسائل ناشی از آن مرتبط می گردد، اما باستان شناسان اخیرا در میان خرابه های این شهر شواهدی یافته اند که نشان می دهد اتفاقا اهالی روش های مناسبی برای حفظ منابع آبی داشته اند.
تیمی از محققان دانمارک، آفریقای جنوبی، انگلیس و زیمبابوه استدلال می نمایند که یک سری گودال های بزرگ و مدور به نام داکا که در اطراف شهر پیدا شده اند، آن طور که کارشناسان زمانی فکر می کردند برای استفاده از خاک کنده نشده اند، بلکه محلی برای نگه داشتن آب بوده اند.
به عنوان مثال، پای چندین دامنه تپه، چاله های داکای متعددی قرار دارند که به صورت استراتژیک برای جذب باران و آب های زیرزمینی ایجاد شده اند. گودال های دیگری که شهر را احاطه نموده اند هم در میان نهرها قرار دارند.
محققان استدلال می نمایند که با جمع آوری آب باران و محاصره بعضی از بخش های یک رودخانه یا نهر، مردم شهر می توانستند مطمئن باشند که آب کافی برای آشامیدن و کشاورزی در بیشتر فصول سال در دسترس است.
بسیاری از بقایای گیاهانی که در نزدیکی داکاها یافت می شوند، گیاهانی هستند که در نزدیکی رودخانه ها یا منابع آب زیرزمینی که خاک رطوبت بالایی دارد، رشد می نمایند.
این یافته ها با آنالیز های میدانی و مصاحبه با جوامع محلی تکمیل شد. فهمیدن اینکه همه داکاهای اطراف شهر زمانی می توانستند چه میزان آب داشته باشند، چندان دقیق نیست، اما برآوردها نشان می دهد که این گودال ها احتمالا بیش از 18 میلیون لیتر آب ذخیره می کردند.
در دوران شکوفایی زیمبابوه بزرگ، بین قرن های 11 و 15، این شهر محل زندگی نخبگان حاکم، رهبران مذهبی، صنعتگران و بازرگانان بود که همگی آب چشمه و آب باران را به این روش با هم به اشتراک می گذاشتند.
کارشناسان می گویند در طول فصل بارندگی بعضی از منطقه ها شهر مرطوب و باتلاقی می شدند. به نظر می رسد این مکان ها برای استخراج خاک رس برای ساخت خانه ها مناسب بوده اند. به نظر می رسد در دوره های خشک تر، این منطقه ها هم برای جمع آوری روان آب از تپه ها و آب های زیرزمینی مورد استفاده قرار می گرفتند.
امروزه اطلاعات کمی در خصوص تاریخ زیمبابوه بزرگ وجود دارد. حتی با وجود چنین سیستم آبی که به دقت ساخته شده، هنوز هم ممکن است که شهر به دلیل تغییرات آب و هوایی و خشکسالی از بین رفته باشد. اگرچه فشارهای مالی یا سیاسی نیز می تواند دلیل نابودی آن باشد.
قبل از اینکه باستان شناسان بتوانند با اطمینان بگویند چه بلایی بر سر اولین شهر آفریقای جنوبی و مردم آن آمده است، باید تحقیقات بیشتری انجام گردد. شاید در ویرانه ها درسی هم برای امروز ما باشد.
این مطالعه در Anthropocene منتشر شده است.
منبع: همشهری آنلاین