جمجمه های 4000 مصری، نشاندهنده کوشش برای درمان سرطان در آن موقع هستند
به گزارش اخبار ورزشی، تحقیقات نو نشان می دهد که جراحان مصر باستان ممکن است با برداشت تومور های روی جمجمه کوشش نموده باشند، سرطان آنها را درمان نمایند. هنگام مشاهده جمجمه دارای سرطان دو جسد مصری، نویسندگان مطالعه متوجه علائم بریدگی شدند.
پروفسور ادگارد کاماروس، نویسنده این تخقیق ، در بیانیه ای شرح نی دهد که این یافته تازه، یک دیدگاه تازه فوق العاده در درک ما از تاریخ پزشکی ایجاد می نماید.
انبوهی از متون مصر باستان به یاقدامات بی باکانه پزشکان آن دوره اشاره می نمایند که در پی درمان های ابتکاری برای پوسیدگی دندان، آسیب های فیزیکی و بیماری های مختلف بودند. با این حال، با توجه به اینکه سرطان هنوز هم یک مشکل بزرگ برای پزشکی مدرن است، کوشش های ابتدایی برای درمان آن جالب هستند.
شواهد تازه از دو جمجمه بدست آمده که قدیمی ترین آن ها متعلق به مردی 30 ساله است که در دوره ای بین 2687 تا 2345 قبل از میلاد زندگی می نموده است. این جمجمه خاص یک ضایعه بزرگ را نشان می دهد که با تخریب بافت ناشی از رشد سرطانی و بعلاوه چندین ضایعه کوچک تر متاستازی که در سراسر جمجمه پخش شده است، مطابقت دارد.
در اطراف این جراحات کوچکتر، محققان متوجه علائم بریدگی شدند که احتمالاً با یک ابزار فلزی تیز ایجاد شده ، که نشان می دهد احتمالاً ناشی از کوشش برای برداشتن تومور ها با جراحی است.
جمجمه دوم متعلق به زنی بود که بین سال های 663 تا 343 قبل از میلاد درگذشته و در زمان فوت 50 سال سن داشته و شواهدی از آسیب بافتی مطابق با سرطان استخوان یا نوعی تومور به نام مننژیوما را داشته که در غشا های اطراف جمجمه ایجاد می گردد. این جمجمه هم دارای یک زخم بزرگ است که باز نشاندهنده کوشش برای درمان فرد است.
به علاوه نشانه هایی از التیام برش های پزشکی ایجاد شده هم وجود دارد. یعنی فرد بیمار مدتی از جراجی زنده هم مانده.
البته شک هایی ابراز شده که زخم روی جمجمه زن شاید ناشی از درگیری باشد. اما بعید است که زنان مصری در آن موقع در درگیری هایی مانند جنگ مشارکت داشته باشند.
ما نمی دانیم که این دستکاری های جراحی کمکی به افزایش طول عمر این دو بیمار سرطانی نموده یا نه. به هر حال هر دو به خاطر سرطان فوت شده اند، اما مقدار موفقیت نسبی نامشخص است.
این تحقیق در مجله Frontiers In Medicine منتشر شده.
منبع: یک پزشک